هرگاه خداوند، بنده ای از امّتم را دوست بدارد، محبّتش را در دل های برگزیدگانش، در جان های فرشتگانش و ساکنان عرشش می افکند، تا دوستش بدارند . به حقیقتْ چنین کسی، دوستدار خدا است . خوشا به حالش! و اورا در روز قیامتْ نزد خداوند، حقّ شفاعت است . [.رسول خدا صلی الله علیه و آله]
 
سه شنبه 89 مهر 20 , ساعت 2:57 عصر

واسه غربت تو، توی آسمون

ابرا دارن بی قراری می کنن

بالای صحن و سرات فرشته ها

می شینن گریه و زاری می کنن

غروبای رنگ خون، تو گرگ و میش

چشم خیس آسمون پُف می کنه

یک نفر با التماس به زائرات

مهر و جانماز تعارف می کنه

 

ادامه متن



لیست کل یادداشت های این وبلاگ